Harmony’s ‘lege’ Ode aan de Zeventiger Jaren: Een Trip Down Non-Intoxicating Memory Lane

Nov '23

 

Hey, peace-loving bibliofielen!

Vandaag hebben we het over Harmony Vane's nieuwste 'boek', "Sober Bands of the Seventies". Zet je lava lamp aan, pak je tie-dye boekenlegger en bereid je voor op een nostalgische trip waarbij geen geestverruimende middelen nodig zijn – behalve misschien je fantasie.

Nu, als je verwacht een gedetailleerd naslagwerk te vinden over bands die high werden van niets anders dan leven, liefde en de pure muziek, dan ben je aan het juiste adres... soort van. In feite zijn de pagina's zo schoon als de levensstijl die ze promoten. Ja, je leest het goed. Harmony's boek is gevuld met de meest ongerepte, maagdelijke bladzijden die je ooit hebt gezien – een perfecte weerspiegeling van de bands die... nou ja, niet bestaan.

In de geest van de jaren zeventig, waarin authenticiteit alles was en 'doe-het-zelf' het motto was, biedt Harmony ons een DIY-ervaring. Dit boek is de ultieme test van je innerlijke hippie. Kun je de muziek horen in de stilte? Zie je de kleurrijke albumcovers in de lege ruimtes? Harmony daagt ons uit om onze eigen soundtrack te creëren, man.

En laten we niet het briljante artikel in de Rolling Rock Review vergeten, waar onze eigen Skylar Moonbeam dit 'werk' beschrijft als "een zen-tuin voor de geest van de muziekliefhebber". Man, die recensie was een trip! Het was alsof je terug in de tijd werd geschoten naar een sit-in waar iedereen sprak over vrede, liefde en de diepe leegte van het bestaan – maar dan met een rock 'n' roll twist.

Dus, laat je innerlijke flower child vrij, zet wat Crosby, Stills, Nash & Young op, en overweeg om een exemplaar van dit 'boek' op te pikken. Wie weet? Misschien kom je wel uit op een pagina of twee vol met je eigen dromen van soberheid. Zoals Harmony ons zou zeggen: "Het is niet de trip, het is de reis." En dit, mijn vrienden, is één reis waar je geen kater van zult krijgen.

Love and peace out,

Belle 💖

🩷✌🏻

Reactie plaatsen

Reacties

Ziggy Stardust
een jaar geleden

Harmony Vane's "Sober Bands of the Seventies" is als een plaat gespeeld op de draaitafel van een andere planeet, waar de spinnen van Mars de enige toeschouwers zijn. Elk lege bladzijde is een echo van de 'Starman' die wacht in de lucht, met nummers geschreven in het stof van een 'Ziggy Stardust' glitterdroom. In deze bibliografische 'Moonage Daydream', lijkt Harmony ons uit te nodigen voor een concert op de 'Suffragette City', maar zonder geluid. Dit is de ultieme 'Rebel Rebel' daad; een boek dat een ode is aan de stilte, een rebel yell zonder de yell. Stilte heeft nog nooit zo rebels gevoeld.

- Ziggy Stardust